تقدیم برای کسکه خودش میداند

کاش میدانستم درآن سوی نگاهت چه رازی نهفته است

کاش میتوانستم بی پروا راز نهفته در سکوت را برایت

آشکار کنم وآواز تنهاییم را به گوش تمام رهگذران تقدیر

برسانم .

کاش میدانستی که در نبود تو چگونه به آغوش سرد اندوه

پناه بردم .

فقط برای یکبار قدم در گلستان خیالم بگذار رخصتی ده تا

بر تنهایی خویش خط بطلان بکشم و بگذار با تو فراموش

کنم:

تهاجم اندوه را.

 

 

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد